Pyzdry – 17 IV 1863 – (woj. kaliskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

W nocy z 15/16 kwietnia 1863 r. wkroczył do Królestwa Polskiego, Edmund Taczanowski a zająwszy 17 kwietnia Pyzdry, rozbroił straż nadgraniczną w różnych punktach, wcielając część jej do szeregów powstańczych. W Pyzdrach pozostał Tacza­nowski dłuższy czas, powiększając nowymi ochotnikami (między innymi partią Adama Mieczkowskiego, dowodzoną później przez Berendesa(?) byłego wojskowego pruskiego) oddział, który 20 kwietnia liczył już 500 ludzi. Szefem sztabu mianował Taczanowski majora Strzeleckiego. Swymi adiutantami kapitana Murzynowskiego, Wacława Koszutskiego i Bolesława Malczewskiego. Kosynierami dowodził Francuz Paweł Ganier. Jazdą - Miśkiewicz. Artylerią złożoną z dwóch armatek wiwatowych i jednego dwufuntowego działka, Władysław Zakrzewski z Ziołkowa. Strzelcami Lewiński i Kazimierz Unrug.

Spędzając czas na ćwiczeniu ochotnika, pozostał Taczanowski w Pyzdrach przez kilka dni. Tutaj przybyli do obozu jako ochotnicy poseł Władysław Niegolewski i Jan hrabia Działyński. Tymczasem w pobliskiej Słupcy przebywał oddział Francuza Faucheux, który równocześnie z Taczanowskim wkroczył  do Królestwa.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 17 IV 1863
Lokalizacja: Pyzdry
Województwo: kaliskie
Terytorium: Królestwo Polskie
Wynik: Nierozstrzygnięta

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy:

  • Edmund Taczanowski

 

Zaangażowane siły:

  • Oddział powstańczy
Imperium Rosyjskie

Dowódcy:

  • Brak danych

 

Zaangażowane siły:

  • Oddział wojsk rosyjskich

Mapa bitew

Zobacz także

10 V 1863
Rozalówka

W powiecie wasilkowskim tworzyło się kilka oddziałów powstańczych. Jeden złożony przeważnie z urzędników fabryki cukru w Szarmajówce, w lasach wsi…

23 III 1863
Czarny Bród

Dnia 23 kwietnia 1863 r. stanęli Aleksander Andruszkiewicz i Konstanty Ramotowski między Balinką a Czarnym Brodem, gdzie dopędził ich wysłany…

13 II 1863
Prużany

Zebrawszy po rozbiciu pod Królowym Mostem 85 ludzi (?), ruszył Roman Rogiński skrajem puszczy dalej na wschód, a zaopatrzywszy się…