Bojary – 7 VIII 1863 – (woj. grodzieńskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

Pułkownik Onufry Duchyński wymykając się nieprzyjacielowi, przez dłuższy czas zatrzymywał się w straży Horbacza w ostępie zwanym Paszkowskie Ostrówki. Dnia 7 sierpnia 1863 r. znajdując się w okolicy Bojar wysłał oddział 50 ludzi pod dowództwem Ildefonsa Chodakowskiego, który dowodził rozbitkami Szczęsnego Włodka przyprowadzonymi przez Jana Geniusza-Mikusińskiego dla rozpędzenia milicji w Porozowie. Należało wyprawionym przechodzić przez Bojary.

Wszedłszy w nocy w sam środek wsi Bojar, natknęli się na pikietę rosyjską i zniósłszy ją rzucili się na stodołę, w której znajdowali się Rosjanie, a nie mogąc jej zapalić, dali kilkanaście strzałów do środka. Na alarm uczyniony przez nieprzyjaciela rozkwaterowanego jeszcze w innych zabudowaniach wsi Rosjanie rzucili się do obrony, ale powstańców już nie było we wsi. Uszykowawszy się w życie dali jeszcze raz ognia i po umyślnie fałszywej komendzie Chodakowskiego ruszyli powstańcy w tył, a wyminąwszy zasadzkę rosyjską w lesie, po północy wrócili do obozu. Rosjan było przeszło trzy kompanie, które straciły czterech zabitych i pięciu rannych.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 7 VIII 1863
Lokalizacja: Bojary
Województwo: grodzieńskie
Terytorium: Ziemie zabrane
Wynik: Nierozstrzygnięta

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy: 

  • Ildefons Chodakowski

 

Zaangażowane siły:  

  • Oddział wojsk powstańczych (50 powstańców)
Imperium Rosyjskie

Dowódcy: 

  • Brak danych

 

Zaangażowane siły:  

  • Trzy kompanie piechoty (około 600 żołnierzy)

Mapa bitew