Bliżyn – 16 III 1864 – (woj. sandomierskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie 2 min.
Autor: Stanisław Zieliński

Szukając w dalszym ciągu powstańców, stanął Kulgaczew dnia 14 marca 1864 r. na noc w Suchedniowie, a następnego dnia w Bliżynie, skąd wysłał rotmistrza von Wahla na podjazd ku Odrowążowi. Wahl wykrył tam wprawdzie obóz, ale opuszczony przez powstańców i zniszczywszy go, zatrzymał się na noc w Odrowążu. Tymczasem podpułkownik Jan Rudowski, dowodzący pułkiem opoczyńskim w sile 130 piechoty i 12 jazdy, stanąwszy tegoż dnia co Kulgaczew o cztery wiorsty od Bliżyna w lesie. Rudowski postanowił zaatakować dwie seciny Kulgaczewa we wsi nim się z nim znowu połączy Wahl.

O północy z 15/16 marca kapitan Ryszard Rząśnicki z II kompanią strzelców i 12 kawalerzystami, razem w liczbie 62, podsunął się o 50 kroków pod karczmę i raptownie rzucił się na Rosjan, tak, że ich pikieta nie zdążyła nawet ostrzec wojska, a równocześnie reszta oddziału z Rudowskim i kapitanem Władysławem Ciepłym rzuciła się na pałac.

W mgnieniu oka podpalono karczmę i stajnię, wyprowadzono konie, zakłuwszy kilku kozaków. Rosjanie rozbudzeni krzykiem i strzałami, rzucili się do drzwi i okien, ale spotkali się z bagnetami, od których kilku poległo. Główne straty poniosła secina kozaków, która obozowała w w karczmie i stajni, podczas gdy kozacy będący w pałacu zdołali się uratować ucieczką, mając tylko oficera i kilku szeregowych rannych.

Kompania Rudowskiego w tym nocnym napadzie poczęła ostrzeliwać własną jazdę, biorąc ją za uciekających kozaków. Tym samym działania Rząśnickiego przeciw pierwszej secinie kozaków zostały osłabione, a co zatem idzie, klęska Rosjan nie stała się zupełną. Popłoch wśród kozaków był ogromny i mało który z nich myślał o obronie, a wszyscy o ucieczce.

Straty Rosjan były dotkliwe: w zabitych i spalonych do 50 kozaków, a około 20 rannych. Koni pochwycono zaś tylko 32 wobec niezręczności ochotników. Rudowski stracił dwóch zabitych, jednego ciężko i trzech lżej rannych, ale prócz tego jeszcze zginęło sześciu powstańców, którzy zabrawszy pojmanego rubańca odłączyli się od oddziału, a upiwszy się, nad ranem w lesie wyrżnięci zostali przez Rosjan. Rudowski operował jeszcze kilka tygodni po Województwie Sandomierskim, aż rozpuścił oddział dnia 4 maja 1864 r.

____________________________________

Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 16 III 1864
Lokalizacja: Bliżyn
Województwo: sandomierskie
Terytorium: Królestwo Polskie
Wynik: Zwycięstwo powstańców

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy:

  • Jan Rudowski
  • Ryszard Rząśnicki
  • Władysław Ciepły
  • Rudowski

 

Zaangażowane siły:

  • Oddział piechoty (130 powstańców)
  • Oddział piechoty (50 powstańców)
  • Oddział jazdy (12 powstańców)
  • Oddział jazdy (12 powstańców)

 

Łącznie około 204 powstańców 

 

 

 

Imperium Rosyjskie

Dowódcy:

  • Kulgaczew
  • von Wahl

 

Zaangażowane siły:

  • Dwie seciny kozaków (około 300 żołnierzy)

Mapa bitew

Zobacz także

10 III 1864
Wąchock

Rozprawiwszy się ze Zarzyckim ruszył rosyjski dowódca Łaskarzew ku Wąchockowi, gdzie jak się dowiedział, znajdował się silny oddział jazdy powstańczej…

18 III 1863
Zambrzyków

Pod Zambrzykowem zatrzymały się połączone oddziały Józefa Matlińskiego, Józefa Jankowskiego i Adama Zielińskiego, aby stawić opór ścigającemu ich majorowi Kreuzowi.…

6 XI 1863
Skorowody

Pod Skorowodami (?) miała zajść potyczka.