Naczelnik Wojenny Powiatu Trockiego, Klet Korewa, który objeżdżając ciągle powiat, przybył znowu do oddziału, aby łagodzić niesnaski między niezdolnym dowódcą Edmundem Kuczewskim, a kłótliwym pretendentem do dowództwa Edwardem X., popieranym przez Francezona, stanął wraz z oddziałem w Użusoli, gdzie ogłosił Rząd Narodowy. Jednakże z powodu choroby, Korewa był zmuszony opuścić oddział. W drodze został schwytany przez Rosjan i został rozstrzelany w Kownie 21 marca 1863 r.
Równocześnie z Korewą, cały oddział zmuszony był opuścić Użusol, uchodząc w przeciwnym kierunku przed wysłanymi przeciw niemu rosyjskimi oddziałami z Kowna, Janowa i Proweniszek. Po przeprawie przez potok przy wsi Buda powstańcy zostali zaatakowani przez Rosjan, mianowicie przez kolumnę pułkownika Bożerjanowa, wysłanego przez generała majoja Suchodolskiego. Kuczewski, straciwszy zupełnie przytomność, rzucił się za częścią oddziału, która przy pierwszych strzałach zbiegła w bok do pobliskiego wąwozu i dostał się do niewoli.
Inna część oddziału z Grzegotowiczem, Edwardem X. i Jerzym Laskarysem przez pewien czas stawiała czoło dragonom i zmusiła ich do ucieczki. Wnet jednak nadbiegła kompania pułku narewskiego z kapitanem Chodunowem na czele. Powstańcy przed przeważającymi siłami nieprzyjaciela zmuszeni byli uciec, zostawiając pięciu zabitych. Ukrywszy się w lesie, część oddziałku, który liczył 70 ludzi, następnego dnia przedarła się przez Kowno ku Kiejdanom, w okolicy zaś pozostał tylko Paweł Sielawa ("Proh") z 20 ludźmi i trzymał się pewien czas w lesie Tyszkiewiczowskim, zanim przybył do niego z polecenia Wydziału Litewskiego Feliks Wisłouch.
____________________________________
Stanisław Zieliński podaje lokalizację potyczki w Województwie Kowieńskim, ale prawdopodobnie było to Województwo Wileńskie.