Już 6 lutego 1863 r. ukazali się w Województwie Wileńskim powstańcy, odbijając w liczbie sześciu partię 27 rekrutów, nocującą w karczmie w pobliżu Trok. W powiecie trockim 8, 9 i 10 lutego poczęły się formować oddziały powstańcze w okolicy Butrymańców, Jezna i Puń. Jeden z tych oddziałków odbił partię rekrutów, prowadzonych ze Stokliszek do Wilna. Inne miały tę zasługę, że ściągnęły niemało wojska do powiatu.
Rosyjski generał Płaksin, wojenny naczelnik powiatu trockiego, powiadomiony o zbieraniu się powstańców, wyruszył przeciw nim i dnia 10 lutego po całonocnym strzelaniu z armat, wziął wstępnym bojem pod Jeznem pusty gaj i nad ranem dopiero spostrzegł się, że wiele drzew nakaleczył, a żadnego powstańca, gdyż tych już dawno nie było. W powiecie lidzkim, po odczytaniu manifestu w parafiach, poczęli się gromadzić powstańcy, zwłaszcza w lesie Zabłocia koło Dubicz. W tej miejscowości, oddziałek z włościan sformowany ruszył w kilkudziesięciu po trzech dniach od chwili zebrania się to jest 11 lutego ku Marcinkańcom, gdzie 16 lutego odbił transport rekrutów, wieziony koleją z Kongresówki.