Straczuny – 7 VIII 1863 – (woj. augustowskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

Feliks Kołyszko ze 185 ludźmi odłączywszy się od reszty powstańczych oddziałów, pozostających pod głównym dowództwem Aleksandra Lenkiewicza, krążąc po powiecie, raz po raz stykając się z innymi rosyjskim oddziałami, niespodzianie zaatakowany został przez dwa szwadrony huzarów i 100 kozaków majora Ryztowa we wsi Straczunach.

Huzarzy raz tylko dali ognia, na który Kolyszko odpowiedział salwą w zbitą masę jazdy rosyjskiej, zsadzając 30 huzarów z koni. Nie zważając na przykład dowódcy, oddział uciekł, zostawiając na placu dwóch oficerów zabitych i lekarza z oddziału Lubicza - Błażewicza, emigranta z r. 1848, Marcelego Augustowskiego, oraz 10 kosynierów, którzy uciekali polem. Po tym starciu Kołyszko na pewien czas połączywszy się z innymi oddziałami, ruszył wraz z Lenkiewiczem do Konstantego Ramotowskiego na południe. Ostatecznie zdał dowództwo Kijańskiemu około 1 września 1863 r., a po wyleczeniu się opuścił Województwo Augustowskie pod koniec listopada 1863 r. Inne oddziały zaś ruszyły z rozkazu Rządu Narodowego w Mariampolskie.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 7 VIII 1863
Lokalizacja: Straczuny
Województwo: augustowskie
Terytorium: Królestwo Polskie
Wynik: Zwycięstwo Imperium Rosyjskiego

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy: 

  • Feliks Kołyszko

 

Zaangażowane siły:  

  • Oddział powstańczy (185 powstańców)
Imperium Rosyjskie

Dowódcy: 

  • Ryztow

 

Zaangażowane siły:  

  • Dwa szwadrony huzarów (około 300 żołnierzy)
  • Oddział kozaków (100 żołnierzy)

 

Łącznie około 400 żołnierzy 

 

Mapa bitew