Rudka – 25 V 1863 – (woj. mazowieckie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

Oddział majora Józefa Jankowskiego dnia 25 maja 1863 r. zrobił zasadzkę przy szosie lubelskiej pod osadą Rudką, celem odbicia prowadzonych z Dębina 140 rekrutów, konwojowanych przez cztery rosyjskie kompanie piechoty. Powstańcy, rozrzuceni po obu stronach szosy, przyjęli celnym ogniem nadchodzących Rosjan których przednia straż zachwiała się i zaczęła się cofać. Podczas chwilowego zamieszania 40 rekrutów zdołało przedrzeć się przez szeregi rosyjskie.

Żołnierze rosyjscy, otoczywszy pozostałych rekrutów czworobokiem złożonym z kompanii, pomimo silnego ognia zdołali się wymknąć z zasadzki, zostawiając na placu boju 36 zabitych żołnierzy a jednego oficera i ośmiu rannych szeregowców przewieźli do Warszawy. Brak kawalerii nie dozwolił Jankowskiemu ścigać uchodzących Rosjan. Straty tego dnia były następujące: sześciu szeregowców i czterech rekrutów uciekających zabitych oraz ośmiu rannych. Pogrzebawszy poległych na cmentarzu miejscowym, Jankowski przez Duchnów podążył do Michałowa. W boju tym ranny został lekko w rękę major Adam Zieliński.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 25 V 1863
Lokalizacja: Ruda
Województwo: mazowieckie
Terytorium: Królestwo Polskie
Wynik: Nierozstrzygnięta

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy:

  • Józef Jankowski

 

Zaangażowane siły:

  • Oddział powstańczy
Imperium Rosyjskie

Dowódcy:

  • Brak danych

 

Zaangażowane siły:

  • Cztery kompanie piechoty (około 800 żołnierzy)

 

 

Mapa bitew