Niemirów – 4 II 1863 – (woj. grodzieńskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

Cofając się spod Białej przez Janów, Roman Rogiński, w celu wzniecenia powstania na Litwie ruszył ku Bugowi. Będąc ścigany przez rosyjskiego dowódcę Wimberga, wysłanego za nim do Janowa przez Nostitza. Odstrzeliwując się, dążył Rogiński mimo Bubla do Niemirowa. Aby ułatwić przeprawę licznemu taborowi zatrzymał się Rogiński nad rzeką, ustawiając na wzgórzu na lewym skrzydle kawalerię Radowickiego. Środek zajęli strzelcy z Baltazarem Wolaninem na czele, prawe skrzydło strzelcy Szaniawskiego, a w rezerwie stali kosynierzy z Golianem.

Kozacy zaatakowali strzelców. Wtedy Radowicki szóstkami ruszył z kopyta na nich i wsparty przez Szaniawskiego rozbił w ciągu dziesięciu minut. W ten sposób przyprawiwszy nieprzyjaciela o stratę 18 ludzi, sami mając także kilku rannych, swobodniej mogli przeprawić się powstańcy przez Bug, z dala tylko będąc ostrzeliwani przez zbliżającą się piechotę rosyjską. Będąc już na drugim brzegu z całym oddziałem, jakaś zabłąkana kula położyła na miejscu trupem Baltazara Wolanina.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 4 II 1863
Lokalizacja: Niemirów
Województwo: grodzieńskie
Terytorium: Ziemie zabrane
Wynik: Nierozstrzygnięta

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy: 

  • Roman Rogiński

 

Zaangażowane siły:  

  • Oddziały strzelców
  • Oddział jazdy
  • Oddział kosynierów

 

 

Imperium Rosyjskie

Dowódcy: 

  • Nostitz

 

Zaangażowane siły:  

  • Oddział kozaków
  • Oddziały piechoty

Mapa bitew