Niewielki, zaledwie kilkunastu jazdy powiatu płockiego liczący oddziałek, uzbrojony w rewolwery i szaszki, zorganizował się w początku sierpnia 1863 r. pod dowództwem Tadeusza Kopytki. Oddziałek ten, który miał stanowić kawalerię większego, projektowanego oddziału, zręcznie i walecznie zaznaczył się zaraz w pierwszych dniach sierpnia. Partia ta zajmowała się transportowaniem broni przez kordon. Przy drugim transporcie już napadli na powstańców kozacy.
Widząc przewagę nieprzyjaciela liczebną a żadnego wyjścia z matni, Kopytko rzucił się śmiało na Rosjan. Walka była krótka, lecz zacięta. Śmiałym tym atakiem powstańcy odparli Rosjan, którzy zostawili na placu 11 zabitych i kilku rannych a ponadto odebrano im cztery konie, 13 pistoletów pojedynkowych, 12 szaszek, dwa pistolety i około 360 ładunków. Straty Kopytki były małe: trzech rannych: Aleksander z Rawskiego i Stanisław z Płockiego lżej, a ciężko ranny Konstanty S. Kopytko, zabrawszy zdobycz, trzy godziny jeszcze ścigany był przez oddział objeszczyków, ale zdołał im się wymknąć.
____________________________________
Objeszczyk - żołnierz rosyjskiej straży granicznej