Po opuszczeniu Horek ruszył Ludwik Zwierzdowski („Topór”) w kierunku południowo - wschodnim ku Czausom i Czerykowu, po drodze puszczając pojmanych w Horkach rosyjskich żołnierzy, zaopatrując każdego z nich w pieniądze. Idąc krajem nieprzyjaznym, gdzie ludność wiejska przez władze rosyjskie została zorganizowana w bandy tropiące powstańców, oddziałek powstańczy nie wzrastał lecz topniał.
Wreszcie zbliżywszy się do wsi Jezior pod Czerykowem, zwrócił się Zwierzdowski na zachód w celu przedarcia się do Województwa Mińskiego. Tymczasem Rosjanie już go osaczali. Dwa oddziały rosyjskie z Czaus i Czerykowa z artylerią, wzmocnione czterema setkami uzbrojonego chłopstwa, dopadły powstańców o cztery wiorsty od Liciag.
Zwierzdowski zdołał wymknąć się dość szczęśliwie ze stratą jednego zabitego tudzież pięciu jeńców i wstrzymać pościg przez zniszczenie za sobą przeprawy przez rzekę Proń. Widząc jednak niepodobieństwo, ani utrzymania się w okolicy, ani dotarcia do Województwa Mińskiego, oddziałek wysłał deputację do Prepojska, gdzie 13 maja 1863 r. trzydziestu powstańców złożyło broń. Sam Zwierzdzowski przez Mohylew uszedł za granicę.
____________________________________
Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.