Otrzymawszy rozkaz powrotu w Województwo Sandomierskie przez Rząd Narodowy, major Władysław Eminowicz i dowodzący oddziałem po Dionizym Czachowskim, Kajetan Cieszkowski „Ćwiek”, wyruszyli z Jaszczowa i pospiesznymi marszami przez Piaski, Ossowę, Bychawę udali się do Kazimierza, zbałamuciwszy Rosjan ruchami swojej jazdy, że planują zmierzać na Puławy.
W nocy z 14/15 sierpnia 1863 r., przeprawiwszy się przez Wisłę, dnia 17 sierpnia wieczorem stanęli w Rzeczniowie, następnego w Kaniowie, a 19 sierpnia ruszyli do Grabowca. Dowiedziawszy się 20 sierpnia, że Rosjanie ciągną od Opatowa, i że w Iłży są trzy kompanie piechoty i szwadron dragonów (do Iłży przybył 20 sierpnia na noc oddział rosyjskiego dowódcy Tichockija), ruszył Władysław Eminowicz do Iłży.
Doszedłszy do Modrzejowa (?), nie chcąc czekać, aż Rosjanom przyjdą posiłki, wysłał Eminowicz jazdę, która zaalarmowała załogę od strony Krzyżanowic. Przy tej sposobności dostało się dragonom rekonesansowym, którzy na posłaną bez wiedzy Eminowicza piechotę, do „Ćwieka” się posunęli, przez co Rosjanie odkryli siły oddziałów i kierunek marszu.