Julian Ejtminowicz, wyszedłszy z obozu we Wielkim Uhle dnia 15 czerwca 1863 r. z 96 ludźmi celem zorganizowania powiatów bielskiego, białostockiego i sokolskiego, przeszedłszy do puszczy sokolskiej, ścigany w trakcie pochodu, pod wsią Bojary wymknął się Rosjanom. Obrawszy sobie stanowisko w supraskiej straży pod wsią Skrobacinką, tam po pewnym czasie zdał dowództwo bratu Bogusławowi Ejtminowiczowi, również byłemu oficerowi białostockiemu.