Bliżyn – 16 III 1864 – (woj. sandomierskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie 2 min.
Autor: Stanisław Zieliński

Szukając w dalszym ciągu powstańców, stanął Kulgaczew dnia 14 marca 1864 r. na noc w Suchedniowie, a następnego dnia w Bliżynie, skąd wysłał rotmistrza von Wahla na podjazd ku Odrowążowi. Wahl wykrył tam wprawdzie obóz, ale opuszczony przez powstańców i zniszczywszy go, zatrzymał się na noc w Odrowążu. Tymczasem podpułkownik Jan Rudowski, dowodzący pułkiem opoczyńskim w sile 130 piechoty i 12 jazdy, stanąwszy tegoż dnia co Kulgaczew o cztery wiorsty od Bliżyna w lesie. Rudowski postanowił zaatakować dwie seciny Kulgaczewa we wsi nim się z nim znowu połączy Wahl.

O północy z 15/16 marca kapitan Ryszard Rząśnicki z II kompanią strzelców i 12 kawalerzystami, razem w liczbie 62, podsunął się o 50 kroków pod karczmę i raptownie rzucił się na Rosjan, tak, że ich pikieta nie zdążyła nawet ostrzec wojska, a równocześnie reszta oddziału z Rudowskim i kapitanem Władysławem Ciepłym rzuciła się na pałac.

W mgnieniu oka podpalono karczmę i stajnię, wyprowadzono konie, zakłuwszy kilku kozaków. Rosjanie rozbudzeni krzykiem i strzałami, rzucili się do drzwi i okien, ale spotkali się z bagnetami, od których kilku poległo. Główne straty poniosła secina kozaków, która obozowała w w karczmie i stajni, podczas gdy kozacy będący w pałacu zdołali się uratować ucieczką, mając tylko oficera i kilku szeregowych rannych.

Kompania Rudowskiego w tym nocnym napadzie poczęła ostrzeliwać własną jazdę, biorąc ją za uciekających kozaków. Tym samym działania Rząśnickiego przeciw pierwszej secinie kozaków zostały osłabione, a co zatem idzie, klęska Rosjan nie stała się zupełną. Popłoch wśród kozaków był ogromny i mało który z nich myślał o obronie, a wszyscy o ucieczce.

Straty Rosjan były dotkliwe: w zabitych i spalonych do 50 kozaków, a około 20 rannych. Koni pochwycono zaś tylko 32 wobec niezręczności ochotników. Rudowski stracił dwóch zabitych, jednego ciężko i trzech lżej rannych, ale prócz tego jeszcze zginęło sześciu powstańców, którzy zabrawszy pojmanego rubańca odłączyli się od oddziału, a upiwszy się, nad ranem w lesie wyrżnięci zostali przez Rosjan. Rudowski operował jeszcze kilka tygodni po Województwie Sandomierskim, aż rozpuścił oddział dnia 4 maja 1864 r.

____________________________________

Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 16 III 1864
Lokalizacja: Bliżyn
Województwo: sandomierskie
Terytorium: Królestwo Polskie
Wynik: Zwycięstwo powstańców

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy:

  • Jan Rudowski
  • Ryszard Rząśnicki
  • Władysław Ciepły
  • Rudowski

 

Zaangażowane siły:

  • Oddział piechoty (130 powstańców)
  • Oddział piechoty (50 powstańców)
  • Oddział jazdy (12 powstańców)
  • Oddział jazdy (12 powstańców)

 

Łącznie około 204 powstańców 

 

 

 

Imperium Rosyjskie

Dowódcy:

  • Kulgaczew
  • von Wahl

 

Zaangażowane siły:

  • Dwie seciny kozaków (około 300 żołnierzy)

Mapa bitew

Zobacz także

9 VI 1863
Niekłań

Uchodząc przed otaczającym go zewsząd nieprzyjacielem Dionizy Czachowski 9 czerwca 1863 r., kilka razy był zmuszony odpędzać kozaków w ciągu…

12 VII 1863
Modroga

Po starciu pod Cytowianami (6 czerwca 1863 r.) ruszywszy ku Kurlandii wrócił Jan Staniewicz niebawem na południe, aby pójść po…

25 IV 1863
Łazy

Rosyjski Major Andrejew z kompanią witebskiego pułku i 10 kozakami starł się przy stacji Łazy z oddziałem powstańczym Józefa Oxińskiego…