Była muzą i pierwszą miłością Adama Mickiewicza. Pogrzeb Marianny Puttkamerowej

Podziel się w social media!

Przeczytanie tego artykułu zajmie 2 min.
Autor: Łukasz Starowieyski
29 XII 1863

Ponoć nie była uznawana za piękność, lecz szybko skradła serce przyszłego wieszcza. „Nie mogła ona nazwać się piękną […], ale miała ten wdzięk i powab, który stanowi istotę i główny urok piękności. Kibić kształtna, wzrost średni, twarz pogodna i miła, oczy niebieskie, spojrzenie wyraziste i czułe, uśmiech naiwny i figlarny zarazem” – opisywał ją inny poeta, Antoni Edward Odyniec. Maria była o rok młodsza od Mickiewicza, urodziła się jako trzecie dziecko marszałka szlachty powiatu nowogródzkiego. Młodzi poznali się w latem 1818 lub 1819 roku, gdy poeta wraz z Tomaszem Zanem przyjechali w okolice. Maria być może zaimponowała Mickiewiczowi tym, że, jak pisał Jarosław Marek Rymkiewicz w książce Mickiewicz. Encyklopedia, „była kobietą nowoczesną, a nawet ekscentryczną – grała w szachy, paliła fajkę, czytała dużo książek i jeździła na samotne konne wycieczki. Nastrój swój podkreślała, przepasując się szarfą w odpowiednim kolorze”. Młodzi zakochali się w sobie. Miłość nie zmieniła jednak planów matrymonialnych Marii, która była już zaręczona. Rok później wyszła za mąż. Ślub przerwał, lecz nie zakończył romansu. Po skandalu wywołanym romansem z żoną lekarza w Kownie Mickiewicz znów przyjechał w Nowogródzkie. Jak twierdziła prawnuczka Puttkamerowej Maria Danilewicz-Zielińska, wówczas między młodymi nawiązał się romans. Trwał dwa lata. Historyk Sławomir Koper w książce Kobiety w życiu Mickiewicza twierdził, że był to czas burzliwy dla obojga. Kobieta, nie mogąc znieść rozłąki, próbowała się otruć, Mickiewicz chciał doprowadzić do pojedynku z jej mężem. Kochankowie planowali też ucieczkę za granicę. Romans nie przetrwał próby czasu, za to długo jeszcze inspirował poetę. Nieszczęśliwą miłość Gustawa do Maryli poeta umieścił w IV części Dziadów. Do romansu nawiązywał także m.in. w dramacie Świtezianka oraz w wielu wierszach. „Tak w każdém miejscu i o każdéj dobie/ Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił/ Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie/ Bom wszędzie cząstkę méj duszy zostawił” – pisał w wierszu Do M***. Jak twierdził syn wieszcza, poeta do końca życia przechowywał pamiątki po pierwszej miłości, takie jak miniaturowy portret kochanki. Maria zmarła w wieku 64 lat, Mickiewicz osiem lat później.

 

 

 

Zobacz także

25 VII 1864

Można to nazwać sporem wśród elit. Powodem był stosunek do upadającego powstania. „Należy zapytać, co jest dla sprawy korzystniejsze: czy…

23 VII 1864

Jan Mincel ślub wziął praktycznie na łożu śmierci. Zapewne głównie ze względu na syna Zygmunta Jana, „którego w przedślubnym pożyciu…

22 VII 1864

Był synem Niemca i Francuski, wychowany został zamieszkałym niemal wyłącznie przez Niemców Rawiczu, a jednak „przylgnął do naszej narodowości. Jak…