O wystawionych niedawno w Wiedniu pracach Artystów Polskich na tamecznej Akademickiej wystawie, nie mamy jeszcze bliższych wiadomości prócz tej, że znajdujący się tam obraz Lofflera powrót z niewoli (w XVIIm wieku) dla Dworu Cesarsko-Austryjackiego zakupiony został. O Paryżu za to mamy szczegóły, iż na teraźniejszej wystawie Sztuk Pięknych pomieszczone dzieła Artystów Polskich: Cyprjana Dylczyńskiego (ucznia Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych) Jan Kazimierz w Klasztorze St. Germain des Pres, Stanisława Chlebowskiego Joanna d’Arc i ostatnie chwile Jana IIIgo, Hermana Loeschin’a wesele włościan Litewskich, Lucjana Przepiórskiego dziewice, Wiktora Brodzkiego dwa kupidyny, Marek Aureljusz (rzeźba) Cyprjana Godebskiego gruppa (rzeźba) Francuzi także dali obrazy z przedmiotów Polskich Langee epizod wojenny, Fournier jeźdźca, i Donnier postać kobiety. Niektórzy autorowie i artyści dramatyczni w Paryżu zwykli zbierać się raz na miesiąc na obiad w jednej z restauracji. Otóż po ostatnim takim obiedzie, jeden z biesiadników, autor sztuk grywanych z powodzeniem w Odeonie, Ernest Dubreuil, wyjrzał na ulicę oknem otwartem i oparł się o poręcz żelazną w środku okna będącą. Tymczasem poręcz takowa tego samego właśnie dnia była wyjmowaną i wstawianą, gips był jeszcze nie zasechł, za silniejszem przeto oparciem się Dubreuila wyleciała, Dubreuil stracił równowagę i wypadł na ulicę, szczęściem że padł na stolik marmurowy o który oparł się rękami i tym sposobem złagodził gwałtowność upadku. Stolik jednak poszedł w kawałki, autor zaś uległ mocnemu potłuczeniu. Prócz Afrykanki i Judyty, Meyerbeer miał zostawić w rękopismach jeszcze dwie Opery: Almanzor, Brama Brandeburgska, Chóry i intermezzo do tragedji Eschylesa Eumenidy, Entrakt (remajor) na dwoje skrzypców, obój, klarnet, trąby i bas. 20 melodji do pieśni w powieściach Szwartzwaldskich Auerbacha, 18 kanzonet do słów Metastazego, muzyka do śpiewów w drammacie Pani Birch Pfeiffer, 12 psalmów na dwa chóry bez towarzyszenia orkiestry, Stabat Mater, Te Deum, Miserere, Warjacje na fortepjan, Symfonję koncertową na skrzypce i fortepjan z orkiestrą. Panna Helena Zawiszanka, znana na scenie Warszawskiej, weszła do składu Opery Czeskiej w Pradze i występowała z wielkiem powodzeniem w Żydówce.
