Gmina miejska St Petersburgska miała szczęście przedstawić Jego Cesarskiej Mości następujące wyrażenie uczuć wiernopoddańczych: „Najmiłościwszy Monarcho! Święcąc Wielki dzień Zmartwychwstania CHRYSTUSA, cała Rossja, a razem z nią wierna Twa stolica, z radością przypomina sobie, że w to uroczyste święto Opatrzność obdarzyła życiem Monarchę, dzielnie kierującego losami Ojczyzny i wskazującego nam drogę do szczęścia powszechnego. My obywatele St. Petersburga, wznosząc modły do Najwyższego, o przedłużenie na mnogie lata Twego dobroczynnego panowania, uczuwamy bardziej niż kiedykolwiek, potrzebę, wylania przed Tobą naszych uczuć. Nieprzyjaciele zazdroszczący postępom Rossji i przyjmujący przebudzenie nowych społecznych sił, za fermentację niszczących żywiołów, w zamiarach swoich targają się na całość i nierozdzielność Rossyjskiego Państwa; marzą o możności oderwania prowincji starożytnej kolebki rossyjskiego prawosławia i rossyjskiej Monarchji, prowincji przywróconych do składu naszego Państwa, potokami krwi rossyjskiej. My, obywatele St. Petersburga, jesteśmy przekonani, że usiłowania przeciw całości Cesarstwa, są zamachem na życie Rossji, a jest w niej silniejsze, niż kiedykolwiek uczucie narodowego honoru i miłości do swego Monarchy. Nie wywzajemniamy się nieprzyjaciołom nienawiścią i pragnieniem zemsty; lecz jeżeli Opatrzności podoba się doświadczyć w ten sposób Rossję, nie cofniemy się przed żadnemi ofiarami; wzniesiemy sztandar za Cesarza i Ojczyznę i pójdziemy tam, gdzie wskaże Twoja, Najjaśniejszy Panie, Monarsza wola”.
(W imieniu gminy miejskiej, oryginał podpisali: głowa m. St. Petersburga, starsi i ich pomocnicy).
