Przegląd Polityczny. Jeden z kontynentalnych korespondentów Timesa, określa obecną w polityce Europejskiej chwilę, twierdząc, iż Redaktorowie prassy politycznej i ich korespondenci, tracą już głowę, wysilając się na rozwiązanie rozmaitych trudności i domyślanie zagadek, od których klucze leżą dziś zamknięte ściśle w głębi gabinetów i dworów wielkich mocarstw Europejskich, i z tej to niepewności o istotnem położeniu rzeczy wynikają owe, co chwila podawane i cofane zaraz skwapliwie wieści, któremi niekiedy jeszcze trwoży się dobroduszna część spekulantów giełdowych, chociaż żaden z mężów stanu nie podaje im ucha. W istocie zaś, nie można przewidzieć, na jakim stopniu stoją dziś główne kwestje polityki Europejskiej. Ani zjazd frankfurtski, ani kontrowersja Szlezwicko-Holsztyńska, ani sprawa pojednania gabinetu austrjackiego z Węgrami, ani wreszcie dwie wielkie kwestje zaatlantyckie: konfederatów południowej Ameryki i Mesykańskiego Cesarstwa – nie są ostatecznie rozstrzygnięte. Nawet drobniejsza od tych sprawa przyłączenia wysp jońskich do Grecji dotąd jeszcze przeciąga się w skutek niedokonanych głosowań parlamentu Jońskiego, który jednakże nie długo już sympatje swoje ostatecznie a przychylnie zapewne zjednoczeniu, wyrzecze. Z takiego to zagadkowego położenia ważniejszych Europejskich kwestji wynika, że Dzienniki polityczne zajmują się rzeczami małego nawet znaczenia, byleby one dostarczały przedmiotu do zapełnienia szerokich szpalt przeznaczonych na tę polityczną dla ich abonentów strawę. Poselstwo anamickie i jego przybycie do Marsylji, obecność w teatrze, a nawet palenie papierosów w loży podczas przedstawienia – wszystko to opisywano szeroko i z pewnem zamiłowaniem, przedmiotu. Wprawdzie poselstwo to ma istotnie dość ważną missję, ofiarowanie Rządowi francuzkiemu zamiany siedemdziesięciu miljonów franków, za zrzeczenie się trzech prowincji, odstąpionych Cesarstwu francuzkiemu na mocy ostatniego traktatu zawartego pomiędzy admirałem Thonard a Cesarzem anamitów Tu-Duc’em. Oprócz owych milionów, posłowie mają nadto upoważnienie ofiarować Cesarstwu francuzkiemu jeden z najlepszych portów i uznać protektorat onego nad całem państwem Anamickiem.
