Korrespondencja Kurjera Niedzielnego. Szanowny Redaktorze! W liście zamieszczonym w Kurjerku Niedzielnym z d. 3 maja r. b. Nr. 17, położenie nauczycielek prywatnych wiernie przedstawionem zostało. Każdy przyzna, że dotkliwie uczuć się ono daje osobom dobrze wychowanym i wykształconym, bo poniżenie jakiego nieraz prywatni nauczyciele i nauczycielki doznają od starszych osób, nie jest nawet osłodzone szacunkiem należącym im od młodych wychowanków. Ale dzieci nie mogą okazywać wdzięczności i szacunku tym, którzy im udzielają dobroczynnego światła nauki, skoro częstokroć sami rodzice nie starają się o to. I tak: w pewnym domu, nauczycielka miała sobie w karecie naznaczone miejsce na przedzie, kiedy córeczka na pryncypialnem miejscu, z matką zasiadała. Nauczycielka, która w dziecko duszę swą przelewa i przy nauce matkę mu zastępuje, winna, jeśli nie pierwsze to przynajmniej, zaraz po matce, zatem drugie miejsce zajmować i to wszędzie, nawet w karecie! Ta mama sądziła zapewne, że poniży tylko zapłaconą osobę, gdy tymczasem istotnie wyrządziła największą krzywdę własnemu dziecku, psując je i bałamucąc pojęcia, gdyż tym sposobem postępując przyzwyczaja córkę cenić wyżej pieniądze niż naukę... Drugie podobne zdarzenie, gdzie indziej znów miało miejsce, ze znanym mi nauczycielem prywatnym. Był to człowiek pełen zasługi, niegdyś przełożony pensyi wyższej męzkiej, którą utrzymywał i zjednał jej dobrą reputacyę. Skutkiem jednakże jakichś nieprzyjaznych okoliczności, pensję tę zwinął a sam objął obowiązki prywatnego nauczyciela. Otóż i temu zacnemu staruszkowi naznaczono w powozie miejsce na przedzie, gdy małe chłopaki, jego uczniowie rozsiedli się w tyle, zamiast posadzić na tem miejscu nauczyciela, któremu i dla powagi i dla starych kości, należało się to drobne ustępstwo. Ale dosyć już o tem, – daj Boże! aby więcej tak złych przykładów nie było!
