Nr. 11 Biuletynu, dodanego do Gazety Senackiej, zawiera następujący Najwyższy reskrypt do Wileńskiego Wojennego Gubernatora, Grodzieńskiego, Mińskiego i Kowieńskiego Jenerał-gubernatora, z powodu wybuchłych w Królestwie Polskiem rozruchów. Z powodu rozruchów, zaszłych w ostatnich czasach w Królestwie Polskiem, a zagrażających sąsiednim guberniom kraju powierzonego waszemu zarządowi, w razie gdyby bandy uzbrojonych powstańców ukazały się w tych guberniach, uznaliśmy za stosowne czasowo nadać wam władzę przysługującą dowódcom osobnych oddziałów w czasie wojny, i upoważnić was w takich razach do przedsięwzięcia następujących nadzwyczajnych środków: 1. Z liczby osób ujętych z bronią w ręku przy stawianiu oporu sile zbrojnej i władzom cywilnym, lub napastowaniu wojskowych i spokojnych mieszkańców, bezzwłocznie oddani zostaną pod sąd wojenny dowódcy i główni sprawcy, którzy będą sądzeni podług praw kryminalnych wojennych polowych, a wyroki tych sądów po zatwierdzeniu przez gubernatorów wojennych miejscowych, a tam gdzieby ich nie było przez naczelników dywizyj stojących w tych guberniach, zostaną wykonane na miejscu spełnienia zbrodni. 2. Dla oznaczenia stopnia winy innych osób ujętych z bronią w ręku, lub obwinionych o wspólnictwo z powstańcami, przez dostarczenie im broni żywności, lub przechowywanie winnych, ustanowione zostaną, według waszego wskazania oddzielne komissye, po wyprowadzeniu przez które śledztwa i po waszem zatwierdzeniu, najbardziej winni będą sądzeni przez sądy wojenne, według praw kryminalnych polowych, a inni podlegną karom administracyjnym, przez was oznaczonym; wyroki komissyj wojenno-sądowych w sprawach tego rodzaju, podlegać będą ostatecznemu waszemu zatwierdzeniu. 3. Jeżeli pomiędzy powstańcami zostaną odkryci emissyaryusze przybyli w celu podburzenia i rozszerzania buntu, będą oni podlegać powyższym przepisom, to jest oddani zostaną pod sądy wojenne polowe; a wyroki komissyj wojenno-sądowych, zatwierdzone przez gubernatorów wojennych lub naczelników wojennych będą wykonywane na miejscu spełnienia zbrodni. [...] Niezależnie od wszystkich tych rozporządzeń, poruczamy wam przedsięwzięcie wszelkich środków, jakie według miejscowych okoliczności, uznacie za konieczne, dla utrzymania spokojności w kraju powierzonym waszemu zarządowi. ALEXANDER. St. Petersburg, 14 stycznia 1862 roku.
