Warszawa, 1. Marca. – Ze źródła rosyjskiego. Wczoraj na Pańskiej ulicy zebrało się około 80 osób, które zabierały się połączyć z powstańcami. Tych jednak policya przydybała. Po kilku strzałach z domu jednego zaczęli uciekać, jednak ich dopędzono i schwytano, przyczem jednego zabito. Nie było potem żadnego zawichrzenia spokojności i panowała zupełna cisza.
W Warszawie aresztowano pp. Witolda i Bronisława Marczewskich, inżynierów kolei żelaznej, bez żadnej przyczyny, byli to bowiem ludzie spokojni i zajęci fachową pracą. Wydawali Dziennik Politechniczny i budowali koleje, kreślili projekt do kolei sandomierskiej. Wczoraj aresztowali ekspedytora kolei żelaznej Konstantego Morozewicza i innych urzędników. Starego zaś Barcińskiego mecenasa Kojsiewicza wypuścili. Wszystkim, których teraz biorą do więzienia, zarzucają, że byli członkami komitetu centralnego; tak samo, jak za czasów Kryżanowskaho, każdego aresztowanego obwiniali o to, że był redaktorem Strażnicy, która sobie dotąd wychodzi. Wychodzą też i inne pisma. Świeżo wyszedł 12. numer Ruchu, zawierający przedruk proklamacyi i dekretów komitetu, odezwę Langiewicza i nominacyę dla niego na jenerała. Najwięcej jednak z tych pism rozchwytywane są Wiadomości z pola bitwy, których numer 2. już wyszedł; lecz których redakcyi życzyć należy więcej dbałości, i rozkazy dzienne naczelnika miasta. W ostatnim rozkazie naczelnik miasta wskazując na prowokacyjne postępowanie policyi i na ściśnienie, które może wywołać burzę, przestrzega konsulów zagranicznych, że w takim stanie rzeczy odpowiedzialność za nieprzyjemności lub krzywdy poddanych państw, które oni reprezentują, spada na rząd moskiewski... Mówią, że nowe wojska z Rosyi mają przyjść do nas, jeżeli nie zatrzyma ich powstanie na Litwie. Nie mamy ztamtąd wiadomości, czy sformowały się silne oddziały i stoczyły jakie nowe potyczki, wiemy tylko z dawniejszych doniesień, że drobnych oddziałów jest wiele i że wzburzenie sięga aż do Witebskiej gubernii.
