Paryż, 31. Sierpnia. – Nikt pojąć tu nie może, czemu Monitor nie ogłasza ostatniej noty francuskiej w sprawie polskiej. Tłumaczą tu sobie, że to dzieje się z grzeczności dla petersburgskiego gabinetu, aby go nie urazić. Wielka narada w Carskiem Siole, na którą powołany został Konstanty z Warszawy, ma rozstrzygnąć, czyli potrzeba odpowiedzieć na trzy noty państw zachodnich, czyli też porzuciwszy bezpożyteczne spory, odpowiedzieć koncesyami. Organa rządu francuskiego jak zwykle kręcą i Patrie dziś powiada, że poseł rosyjski Budberg otrzymał polecenie do zawiadomienia rządu francuskiego, że w Petersburgu pracują nad projektem, nadającym Polsce stanowisko wyjątkowe, (o tem, cały świat nie wątpi, gdyż mordowania do reguły w świecie ucywilizowanym nie należą) które jeszcze dalej sięga, niż żądania mocarstw zachodnich. La France pisze z Moskwy (śliczne źródło), że chodzi teraz o nadanie państwu rosyjskiemu konstytucyjnej organizacyi podobnej do austryackiej, z osobnemi ustawami i zgromadzeniami dla prowincyi obok reprezentacyi centralnej, złożonej z senatu z 300 dożywotnich senatorów 1 izby wybranej, członków 450. Polska otrzymałaby stanowe zgromadzenie w Warszawie i autonomiczną administracyą. (Risum teneatis). La France jakkolwiek przyznaje ważność tego papierzanego eksperymentu, jednakowoż nie widzi gwarancyi dotrzymania. Widocznie organa rządu francuskiego bawią się w fantasmagorye, aby niem i zabawić uwagę publiczną i odwrócić od klęsk, jakie poniosła polityka napoleońska. Klęski te świadczą o osłabieniu, w które Napoleon wprawił Francyę. [...] Będąc osłabiony wysłanemi o tysiące mil korpusami, chciał wciągnąć Anglią i Austryą w sprzymierzę, dla zmuszenia Rosyi do małych koncesyj. Ale i tego teraz nie osiągnął przy swej słabości; zażartowały te państw a z niego w sprawie polskiej, jak niegdyś Anglia i Hiszpania, gdy się na pozór sprzymierzyły z Napoleonem przeciw Meksykowi, a potem go na koszu zostawiły. Mówią, że dwa razy nie da się zwieść bystry człowiek, a tu Napoleon dwa razy dał się objechać i wystawił Francyą na ohydę i poniżenie.
