Berlin, 16. Lipca.
Dzisiejsza Breslauer Ztg pisze: Do charakterystyki obecnego położenia w sprawie polskiej nie możemy nic trafniejszego przytoczyć, że jakkolwiek cesarz Aleksander II. dotrzyma terminu oznaczonego na odpowiedź, o jakim wspomniał w parlamencie lord Palmerston i jakkolwiek odpowiedź wypadnie przychylna i 6 punktów pozornie przyjętych zostanie – jednakowoż położenie pozostanie niepewne, zamięszane, pokój zakwestyonowany, a więc rzeczywiste rozwiązanie nie nastąpi. Cesarz Aleksander miał wprawdzie napisać bardzo uprzejmy list do cesarza Napoleona, projekt pokojowy Gorczakowa podobno otrzymał większość głosów w radzie stanu, zwołanej przez cesarza Aleksandra [...] lord Palmerston na koniec oświadczył w izbie wyższej, iż rząd angielski nie ma rąk związanych w sprawie polskiej i nie jest zobowiązany wystąpić wojennie - mimo to wszystko, kto tylko głębiej patrzy, widzi nie potrzebując zasiadać u zielonego stołu dyplomatów, że wszystko niepewne. Nie chcemy utrzymywać wprawdzie, że dla tego rzeczy przeciwne się sprawdzą i że na horyzoncie najbliższym wielka wojna się pojawi, ale to za rzecz pewną uważamy, że strony sobie nie dowierzają i coraz silniej się zbroją, im więcej słów pokojowych ustami wypowiadają. Nordd. Allg. Ztg może z umysłu wypowiedziała, że wątpić należy o ustąpieniu Rosyi, jakkolwiek niedawno temu twierdziła, że rząd pruski doradzał i losy i znaczne ustępstwa, wyrównywające żądaniom austryackim. To atoli jest faktem , że Francya silnie się zbroi i że o tem bardziej mówią, im więcej starają się rzecz tę w tajemnicy utrzymać. Twierdzą, że te uzbrojenia dzieją się na podbicie Meksyku. Ale któż temu uwierzy, kiedy wiadomo, że dywizya Bazaina weszła w tryumfie do Meksyku i niedobitki armii meksykańskiej schroniły się w jary gór sąsiedzkich. Równocześnie donoszą nam znad brzegów fińskich równie jak od brzegów Odessy i od murów Kronsztadu, że wciąż i bez żadnej przerwy się zbroją. Rzecz szczególniejsza, że tylko o pokojowej mówią konferencyi, a nie o kongresie, któryby więcej zapowiadał, bo na nim mogłyby zapaść postanowienia, któreby wojnę uchyliły. Łatwo przecie zagadkę tę dyplomatyczną rozwiążemy, jeżeli spojrzymy na naszą bliską wschodnią granicę. Tam wre wojna i dopóki wojna ta się toczy, trudno myśleć o ukończeniu konferencyi pokojem.
