Anglia. Odezwa, którą Garibaldi pożegnał się z narodem angielskim, opiewa podług dzienników angielskich: „Składam dzięki narodowi angielskiemu i jego rządowi za przyjęcie, jakiegom doznał w tym wolnym kraju. Głównym celem mej podróży do Anglii było wynurzenie wdzięczności za sympatje, objawione tutaj dla mnie i mej ojczyzny, i ten cel mój został osiągnięty. Pragnąłem być zawsze gotowym do usług mym przyjaciołom angielskim i udawać się wszędzie, gdzie moja obecność jest pożądaną; lecz poznaję teraz, ze wszystkim tym powinnościom zadośćuczynić nie mogę. Jeżeli niektórzy z moich przyjaciół doznali pewnego zawodu i kłopotów z mej przyczyny, to niech mi wybaczą; ale ja nie mogę zakreślić granicy, do której mógłbym rozciągnąć me odwiedziny, niechże przeto przyjmą na teraz niniejsze moje podziękowanie i pożegnanie. Spodziewam się jednak, iż niebawem może będę mógł powrócić (...) Garibaldi. Włochy. Z Rzymu telegrafują d. 22. b. m.: „W przyjęciu cesarstwa meksykańskich w Civitta Vecchia, brał udział także jenerał Montebello na czele wojsk francuzkich i marynarzy. Tego samego wieczora, gdy cesarz Maksymilian przybył do Rzymu, pękła przed hotelem jego bomba, lecz oprócz potłuczenia szyb, żadnej szkody nie sprawiła. (...) Moskwa. Wielki ks. Konstanty przybył dnia 20. bm. do Petersburga. Na przystani w Kronstadzie przyspieszają pilnie budowę okrętów wojennych. Uzbrajają parowce wybrzeżne: Isumrud, Jachomt, Semczuk, Wsadnik, - korwetę śrubową Bajan o I6 działach, fregaty śrubowe: Gromoboj, Dmitrij Dońskij i Świetłana, - liniowiec śrubowy: Car Mikołaj I., tudzież wiele statków transportowych i parowców. Na warsztacie okrętów kupieckich kończą uzbrojenie fregaty Chrabryj. Pancernik Perwenec przyodziewają z przodu i tyłu w blachy żelazne.
