Z wojny dziennikarskiej w Paryżu przytaczamy tu ciekawy przykład. „Przyjaciółka cywilizacji i ludzkości, przyjaciółka wszystkich spraw słusznych a zatem głęboką dla Polski przejęta sympatją. Nie zaniedbała Francja nic w ustaleniu przedwstępnej zgody mocarstw, na korzyść nieszczęśliwego i uciśnionego narodu. Ta zgoda istnieje. Londyn i Wiedeń przemawiały jak Paryż, a nie od nas zależeć będzie, by ta zgoda przyniosła rezultaty najszczęśliwsze dla Polski.” „Jeżeli więc zachodzą illuzje i obłędy co do zamiarów rządu francuzkiego w tej niezmiernie europejskiej kwestji, pochodzi to ztąd. że niektórzy mają krótką pamięć i nie przypominają sobie tego, co było natchnieniem i skłaniało ich do tej polityki w kwestjach zewnętrznych. Przeszłość dwunastoletnia, ta tak mądra i świetna polityka, wskazuje na przyszłość: ona potępia działanie izolowane.” Temi słowy zakończa Constitutionnel swój artykuł, któremu nadal tytuł: „Jak Francja cesarska prowadzi wojnę”. -„Otóż wiadomo, powiada Opinion nationale, że w organie obrachowanych niedyskrecyj
i półurzędowych przemilczeń, intytulacja artykułu nie jest małej wagi. Czasem tytuł sam dla siebie odkrywa tym, co umieją czytać, wszystko co długie periody, komentującego, starają się zasłonić. Jeżeli więc Constitutionnel jest tego zdania, że powinien nas nauczyć, jak Francja cesarska prowadzi wojny, wnosimy z tego, że Francja prowadzić ją będzie. Wszelako przyznajemy, ponieważ pan Limayrac nas upewnia o tem, że działanie izolowane jest potępione. Czynimy to chętnie, pod warunkiem, że czynność wspólna nie będzie się więcej nazywae po własnem imieniu wspólną bezczynnością. Otóż niektóre symptomata dozwalają nam wierzyć, że trzy mocarstwa nie są dalekie od tego, by porzucić swą postawę zbierania myśli.” O tym samym artykule Constilutionnela wyraża się la Patrie w ten sposób: „Constitutionnel przyrzekł był wyjaśnić swój
artykuł p.t. „Polska pod protekcją Europy” i odpowiedzieć na zarzuty, które wywołał w całem niezawisłem dziennikarstwie. „Próbuje dać tę odpowiedź dzisiaj w innym artykule, który nosi nazwę: „Jak Francja prowadzi wojnę”. „Nie jest to ani wyjaśnienie, ani odpowiedź. Constitutionnel powiada w istocie tylko to, co każdy wie. [...] „Francja, powiada on, nie zaniedbała nic w ustaleniu przedwstępnej zgody mocarstw na korzyść nieszczęśliwego i uciśnionego narodu. Któż tego nie wie? Któż temu zaprzecza? Nikt.
