W d. 5 sierpnia o godz. 10ej rano straceni zostali na stoku cytadeli w Warszawie urzędnicy rządu narodowego Romuald Traugutt, Rafał Krajewski, Józef Toczyski, Roman Żuliński i Jan Jeziorański. Dziennik Warszawski z dnia 4go b.m. ogłasza wyrok sądu wojennego tak na powyższe osoby jak i na inne skazane równocześnie do ciężkich robót w kopalniach lub na więzienie w twierdzach sybirskich. Wyrok ten następującej jest osnowy: Na początku roku bieżącego, w skutku poczynionych przez komisye śledcze wojskowe odkryć i zwiększonej czynności policyi warszawskiej, wykonany został szereg aresztowań rozmaitych osób, należących do organizacyi powstańczej, i zabrano obszerną korespondencyę rewolucyjną. Po rozpatrzenia znalezionych papierów i zbadaniu aresztowanych osób, przystąpiono do aresztowania członków organizacyi, którzy, uzupełniwszy zeznania poprzednio aresztowanych, podali możność dojścia krok za krokiem do najgłówniejszych osobistości organizacyi, które kierowały powstaniem. Wyprowadzone śledztwo wyjaśniło główniejsze szczegóły organizacyi i sposobu postępowania tajnego towarzystwa, stojącego na czele rokoszu, czyli tak zwanego rządu narodowego. Kierując całym ruchem powstania, rząd narodowy działał za pośrednictwem osobnej organizacyi, podzielonej na centralną, w Warszawie, i miejscową, w 8miu województwach, na jakie rokoszanie podzielili Królestwo Polskie. Właściwie rząd narodowy do 10go października 1863 r., był radą, składającą się z kilku osób. Skład jego i urządzenie zachowywane były w najgłębszej tajemnicy. Od 10go zaś października 1863 r. skład rządu uległ zupełnej zmianie i nastał naczelnik rządu, jako bezpośredni i niezależny przewódzca rewolucyjnej organizacyi. Tym naczelnikiem był dymisyonowany podpułkownik Romuald Traugutt, (...) który przedtem dowodził na Litwie bandą buntowników i po rozbiciu jej zbiegł do Krakowa, a stamtąd przybył do Warszawy pod nazwiskiem Michała Czarneckiego, umocowanego jednego z domów handlowych we Lwowie.
