Z oddziałem niespełna stu ludzi, zorganizowanym w obwodzie żółkiewskim, wkroczył Leszek Wiśniowski dnia 11 maja 1863 r. na Wołyń w lesie łuczyckim, gdzie miało się połączyć z nim 80 Wołyniaków. Partię tę jednak jeszcze niezorganizowaną, lecz zbierającą się dopiero, napadł z pół seciną kozaków 27. pułku, esauł Jeżów, który przy pomocy chłopów, wziął pięćdziesięciu powstańców do niewoli w lesie pod Iwaniczami.
Z pozostałych 30 powstańców, tylko siedmiu, w tym trzech braci Cieszkowskich połączyło się z Wiśniowskim. Wobec tego, iż główne siły rosyjskie północnego Wołynia zwaliły się na jego oddziałek, postanowił Wiśniowski przedrzeć się w Hrubieszowskie. Idąc forsownym marszem 12 maja, rozbijając po drodze kilkunastu kozaków w Samowoli, których pokonał oraz znosząc drobne komendy objeszczyków, dotarł do Lutomierza, gdzie przeszedł w bród Bug. W końcu dnia 18 maja rano, pod Dzierzążnią zszedł się z oddziałem Żalplachty i Czerwińskiego.
____________________________________
Esauł - stopień oficerski wojsk kozackich
Objeszczyk - żołnierz rosyjskiej straży granicznej