Aleksander Małecki („Czajka”) i Paweł Czerwiński („Sawa”), który przybywszy z Województwa Mohilewskiego, objął dowództwo oddziału po Edwinie Wrześniewskim, odłączywszy się od partii strzelców konnych włościanina Kazimierza Łukaszunasa, udał się do powiatu jezioroskiego w celu zbierania ochotników do partii, gdzie ściągnął 50 ludzi.
Dowiedziawszy się 8 października 1863 r. o pochodzie z Onikszt do Uszpola oddziału Rosjan, urządził o milę od Onikszt zasadzkę przy drodze. Rosjanie zaatakowani znienacka, w połowie rzucili się do ucieczki, natomiast druga połowa schroniła się do rowów obok gościńca w celu bronienia się, lecz prędko ją stamtąd wyparto, położywszy czterech żołnierzy trupem. Powstańcy pędzili uciekających na przestrzeni dwóch wiorst, nie poniósłszy straty żadnej, podczas gdy Rosjan poległo sześciu, rannych było dwóch, a dwóch wzięto do niewoli. Ponadto odebrano im pięć sztucerów, zapasy bielizny i odzienia na wozach, 20 kożuchów i kilku pudów chleba.
Niebawem nadeszły posiłki dla Rosjan. Jednak powstańcy stojąc sami w gęstym lesie, przepuścili ich przez ogień. W ogóle zabitych było ponad 40 żołnierzy w rosyjskim oddziale, który był I strzelecką kompanią kaporskiego pułku.
____________________________________
Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.