Koreczyn – 13 VI 1863 – (woj. grodzieńskie)

Przeczytanie tego artykułu zajmie < 1 minutę
Autor: Stanisław Zieliński

Łącząc się z poszczególnymi oddziałami i opuszczając go po krótkim czasie, stanął Szczęsny Włodek ostatecznie wraz z oddziałem kobryńskobrzeskim Wańkowicza o półtorej wiorsty od Piasek. Niebawem z częścią swego oddziału odłączył się od Wańkowicza, który tutaj postanowił stoczyć walkę z dwiema rosyjskimi kompaniami przybyłymi do Piasek pod dowództwem pułkownika Hesselberga. Nie doczekawszy się jednak ataku, ruszyli powstańcy dalej w puszczę koreczyńską i zatrzymali się o trzy wiorsty na ostrówku otoczonym błotem.

Tymczasem Rosjanie zaatakowali patrol wysłany po żywność tuż pod stanowiskiem. Rosjanie doszedłszy do ostrówka nie śmieli zapuszczać się za daleko w głąb bagien za cofającym się Wańkowiczem, który zająwszy dogodniejszą jeszcze pozycję, gotował się do przyjęcia walki. Włodek zaś nie chcąc bić się, ruszył z prużańczykami ku Hucie-Michalińskiej. W tym odwrocie Wańkowicz stracił dwóch ludzi, mianowicie Holendra z domaczewskiej kolonii i dziewczynę przebraną za powstańca. Rosjanie również mieli dwóch poległych.

____________________________________

Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.

Podziel się w social media!

Metryka bitwy

Data: 13 VI 1863
Lokalizacja: Koreczyn
Województwo: grodzieńskie
Terytorium: Ziemie zabrane
Wynik: Nierozstrzygnięta

Strony konfliktu

Powstańcy Styczniowi

Dowódcy: 

  • Wańkowicz

 

Zaangażowane siły:  

  • Oddział powstańczy
Imperium Rosyjskie

Dowódcy: 

  • Hesselberg

 

Zaangażowane siły:  

  • Dwie kompanie piechoty (około 400 żołnierzy)

Mapa bitew