Z polecenia Rządu Narodowego pułkownik Jan Koziełło Poklewski ("Skała") naczelnik dwóch Województw - Augustowskiego i Grodzieńskiego, przy pomocy swego szefa sztabu majora Dembskiego rozpoczął organizowanie na północy Królestwa Polskiego III Korpus Wojsk Narodowych. Zawiązek tego korpusu, mianowicie kompanie I-III „I Pułku Strzelców" zaatakowały dnia 14 lutego 1864 r. wojska rosyjskie stojące w półtorej kompani piechoty i 40 kozaków w Gątorzach. Kompanie I oraz II, dowodzone przez kapitana Antoniego Wolskiego ("Miecza") i porucznika Kazigrodzkiego ("C. Nowina"), uformowały od strony wschodniej dwie kolumny do szturmu.
III kompania dowodzona przez porucznika Polikarpa Bugielskiego ("Praga"), byłego urzędnika z Suwałk, stanęła od strony północno-zachodniej dla przyjęcia uciekającego nieprzyjaciela. Niespodziewany a rezolutny atak sprawił, że Rosjanie w popłochu opuścili wieś. Jednakże przeważając liczbą swoich wojsk, przebili się przez kompanię Bugielskiego i uciekli do pobliskiego lasu ścigani przez Wolskiego i Kazigrodzkiego, straciwszy sześciu zabitych i dwóch ciężko ranionych. Ponadto zdobyli powstańcy osiem sztucerów, dwa konie i nieco bagaży. Powstańców poległo dwóch, zaś siedmiu było rannych.