Koło Wojsławic zgromadziły się 1 i 2 lutego 1864 r. oddziały Sienkiewicza, Mioduszewskiego i Ludwika Lutyńskiego — działające wraz z Karolem Krysińskim (?) i innymi pomniejszymi oddziałkami w Lubelskiem pod naczelnym dowództwem pułkownika Władysława Rudnickiego „Sawy”. Rosjanie sądząc, że to drobne oddziałki, wysłali przeciw nim jedną kompanię piechoty i 50 kozaków. Polacy zaś nie znając również sił nieprzyjacielskich, cofnęli się ku Gorzkowu, gdzie pod Wielkopolem dnia 3 lutego przyjęli bój, w którym pobili Rosjan na głowę, po czym udali się w lasy koło Żółkiewki.
