Przeciw stojącemu pod Ociesękami, generałowi Józefowi Hauke Bosakowi szły od strony Cisowa trzy kompanie piechoty z dwoma działami i pół seciną kozaków. Generał, poleciwszy pułkownikowi Zygmuntowi Chmieleńskiemu ściągnąć będące w pobliżu dwie rosyjskie kompanie piechoty i dodawszy do nich 50 dragonów na pieszo, zostawić je pod dowództwem majora Pawła Bogdana — w odległości trzech wiorst przeciw zbliżającemu się nieprzyjacielowi wyprawił jazdę, prócz zatrzymanych jako eskortę 50 ludzi, ku Rembowu.
Strzelcy kapitana Albina Tylmana, po silnym i żwawym ogniu rzucili się na bagnety, przy czym zabrali Rosjanom 24 karabiny. Po godzinnym boju, w którym nieprzyjaciel poniósł wielkie straty, nakazał Bosak odwrót ku Rembowu z powodu zbliżania się posiłków Rosjanom w sile trzech kompanii piechoty.
W czasie tego odwrotu Rosjanie, którzy zostali na miejscu, zostali zaatakowani przez III. kompanię oddziału majora Jana Rudowskiego, pod tegoż osobistym dowództwem, który na odgłos strzałów pospieszył na plac boju i niespodzianie uderzył z tyłu na Rosjan i zadał im poważne straty i zmusił do cofnięcia się. Straty Rosjan w ogólności wynosiły w zabitych i rannych około 80 ludzi. Po stronie polskiej poległo 20, a rannych było 17. W tym pomyślnym dla piechoty powstańczej boju, poniósł oddział nieodżałowaną stratę w osobie kapitana Albina Tylmana. Zmarły kapitan był uważany przez Chmieleńskiego, Naczelnika Sił Zbrojnych Województwa Krakowskiego, za jednego z najdzielniejszych dowódców kompanii.
Po skończonym boju skoncentrowane kompanie, powróciły na swoje stanowiska. Natomiast Bosak dowiedziawszy się o marszu 12 rosyjskich kompanii od Kielc, Kunowa i Opatowa ku lasom szczecińskim, ruszył ku Chmielnikowi. W potyczce pod Ociesękami raniono pod Bosakiem dwa konie.
____________________________________
Wiorsta - dawna rosyjska jednostka drogowych miar długości (zwykle drogi). Około 1,0668 km.