Dowódca kolumny ruchomej powiatu brzesko-kujawskiego, porucznik Konstanty Sokołowski, stanąwszy w sile 105 kawalerzystów 29 sierpnia w Imielnie, wieczorem tegoż dnia udał się do Kutna, gdzie zabrał kasę powiatową 2720 złotych polskich w gotówce i banknotach. Dowiedziawszy się, że szosą z Kłodawy ku Krośniewicom przejeżdżać ma generał rosyjski pod eskortą 45 kozaków, odkomenderował 16 żołnierzy pod dowództwem wachmistrza Brackiego do lasu na zasadzkę, a z resztą oddziału zaś stanął w Krośniewicach.
Nad ranem, gdy skutku zasadzki jeszcze żadnego nie było, pomaszerował Sokołowski na zachód i stanąwszy w lasku o siedem wiorst od Krośniewic, ustawił jeden pluton przy szosie. Gdy jednak w trakcie formowania reszty oddziału zbliżył się powóz z generałem Apostołem Spirydonowiczem Kostandą, eskortowany przez 50 kozaków, Sokołowski z uformowanym już plutonem rozpoczął ogień sztucerowy na szosie, po czym przypuścił szarżę na eskortujących kozaków.
Wtem nadbiegła druga połowa seciny kozaków a za nią około dwóch kompani piechoty wysunęło się z lasu w tyraliery, co zmusiło oddział do cofnięcia się w porządku przy nieustannym odstrzeliwaniu się nacierającym kozakom i piechocie. Przy przejściu przez szosę pod Ostałowem spotkał się Sokołowski z ogniem piechoty, którą sprowadzili Kozacy z Kutna na pomoc. Pierwszy pluton, który jedyny jeszcze posiadał ładunki, umieszczony jako tylna straż, wstrzymał gwałtowny atak nieprzyjaciela i ubił kilku kozaków.
Gdy ostatecznie Rosjanie natarli całą siłą z tyłu i z boków, rozpoczęła się walka na pałasze i bagnety i Sokołowski musiał zrejterować ku Łaniętom. W odwrocie, przy utrzymaniu ariergardy szczególnie odznaczył się podoficer Fijałkowski, który kilka razy zsiadał z konia i odpierał nacierających kozaków. Rosjanie mieli tylko kilkunastu rannych. Polacy jednego zabitego, Józefa Brzezińskiego, dwóch ciężko rannych i trzech wziętych do niewoli.
